درمان سینوزیت یکی از موضوعاتی است که در این روزها، بسیاری از افراد به دنبال آن هستند و یکی از متداول‌ترین سؤالاتی که در زمینه درمان بیماری‌ها از پزشکان پرسیده می‌شود، مربوط به درمان سینوزیت میباشد. در این مقاله از مجموعه مقالات بلاگ دکتر رجب پور، قصد داریم به این موضوع بپردازیم؛ در ابتدا، بیماری سینوزیت را بررسی می‌کنیم و به این سؤال می‌پردازیم که در واقع سینوزیت چیست ، علائم سینوزیت کدام‌ها هستند و راه‌ها و روش‌های درمان آن کدام است و بهترین روش برای درمان سینوزیت کدام مورد میباشد. در ادامه با ما همراه باشید که به پاسخ تمامی این سؤالات بپردازیم.
سینوزیت چیست ؟
سینوزیت یا عفونت سینوس التهاب حفره‌های هوایی در مجرای بینی است. سینوزیت می‌تواند در اثر عفونت، آلرژی و تحریک شیمیایی یا ذرات در سینوس‌ها ایجاد شود.
در حقیقت، التهاب حفره‌های هوا در مجرای بینی (سینوس‌های پارانازال) به عنوان سینوزیت شناخته می‌شود. سینوزیت می‌تواند ناشی از عفونت سینوس باشد، اما همچنین می‌تواند در اثر حساسیت و تحریک شیمیایی سینوس‌ها ایجاد شود. عفونت سینوسی (سینوزیت عفونی) زمانی رخ می‌دهد که یک ویروس، باکتری یا قارچ در داخل سینوس رشد کند.
سینوزیت یکی از شایع‌ترین بیماری‌هایی است که می‌تواند افراد را در طول زندگی خود مبتلا کند. سینوزیت معمولاً زمانی اتفاق می‌افتد که گرده‌های محیطی مجاری بینی را تحریک می‌کنند، مانند تب یونجه. سینوزیت همچنین می‌تواند ناشی از محرک‌هایی مانند مواد شیمیایی یا استفاده از اسپری‌های بینی بدون نسخه (OTC) و یا مواد غیرقانونی باشد که ممکن است از طریق بینی استنشاق شوند. حدود 30 میلیون بزرگسال به “سینوزیت” مبتلا هستند. باید به این موضوع نیز توجه داشته باشید که سرماخوردگی با سینوزیت متفاوت است؛ سرماخوردگی فقط توسط ویروس‌ها ایجاد می‌شود و حدود 7 تا 10 روز طول می‌کشد در حالی که سینوزیت ممکن است دلایل مختلفی داشته باشد (عفونی و غیر عفونی) و معمولاً با علائم واضح‌تر و متفاوتی، به طول می‌انجامند.
سریع‌ترین راه برای خلاص شدن از عفونت سینوسی می‌تواند شامل داروها، درمان‌های خانگی، درمان گیاهی سینوزیت ، درمان‌های جایگزین و عمل سينوزيت باشد.
باید بدانید که اکثر مردم عفونت سینوسی را به افراد دیگر سرایت نمی‌کنند. به عبارتی دیگر، عفونت سینوسی، بیماری مسری نمی‌باشد.
سینوزیت ممکن است به عنوان عفونت حاد سینوسی، سینوزیت مزمن، سینوزیت عفونی و سینوزیت غیر عفونی طبقه بندی شود.
علائم سينوزيت :
- سردرد سینوسی
- حساسیت صورت
- فشار یا درد در سینوس‌ها، گوش‌ها و دندان‌ها
- تب
- احساس گرفتگی بینی
- گلو درد
- سرفه
- گاهی اوقات ورم صورت
علايم سينوزيت باکتریایی
- درد صورت
- ترشحات چرک مانند بینی
- علائمی که بیش از یک هفته باقی می‌مانند و به داروهای بینی بدون نسخه (OTC) پاسخ نمی‌دهند.
- علامت و نشانه عفونت سینوس یا سینوزیت
علائم سينوزيت و عفونت سینوسی، بسیار زیاد هستند. در زیر خلاصه‌ای از مواردی که بیشتر گزارش شده است را لیست کرده‌ایم. اکثر بیماران چندین علامت و نشانه را به طور هم‌زمان دارند. برخی دیگر ممکن است علائمی داشته باشند که متناوب هستند. اکثر آن‌ها همه علائم را یک جا ندارند. به طور کلی‌تر اگر بخواهیم برسی کنیم، علايم سينوزيت یا عفونت سینوسی شامل موارد زیر است:
- سردرد سینوسی ناشی از فشار در سینوس‌های مسدود شده جزئی یا کامل. زمانی که فرد خم می‌شود، درد ممکن است افزایش یابد.
- حساسیت و یا تورم صورت هنگام لمس نواحی صورت روی نواحی سینوسی.
- فشار یا درد ناشی از فشار مخاط بر بافت سینوس یا التهاب سینوس‌ها.
- تب به دلیل التهاب بافت‌های سینوسی و عفونت.
- درناژ بینی کدر و تغییر رنگ اغلب در عفونت‌های سینوسی باکتریایی دیده می‌شود.
- احتقان احساس گرفتگی بینی است و با سینوزیت عفونی و غیر عفونی رخ می‌دهد.
- چکه پس از بینی تولید بیش از حد مخاط ناشی از سینوزیت است که به سمت گلو جریان می‌یابد و بافت گلو را تحریک می‌کند.
- گلودرد التهاب بافت گلو توسط قطره بعد از بینی است.
- سرفه پاسخی به چکه بعد از بینی و تلاش بدن برای پاک‌سازی محرک‌های بافت گلو است.
- دندان درد ناشی از فشار روی اعصاب و بافت‌های اطراف است
- گوش درد ناشی از فشار روی اعصاب و بافت‌های اطراف
- درد چشم ناشی از فشار بر روی اعصاب و بافت‌های اطراف
- خستگی ناشی از تب، پاسخ ایمنی و/یا سرفه
- بوی بد دهان معمولاً به دلیل عفونت‌های باکتریایی است
- خارش یا عطسه – در سینوزیت غیر عفونی، سایر علائم آلرژی مرتبط با خارش چشم و عطسه ممکن است شایع باشد، اما ممکن است شامل برخی از علائم ذکر شده در بالا برای سینوزیت عفونی باشد.
- تخلیه بینی معمولاً در افراد مبتلا به سینوزیت غیر عفونی شفاف یا سفید رنگ است.
- زخم می‌تواند با عفونت‌های قارچی نادر با لبه‌های مشخص و یک مرکز سیاه رنگ و نکروز در ناحیه بینی رخ دهد. برخی از عفونت‌های قارچی باعث ترشحات تیره و سیاه رنگ می‌شوند. در صورت مشاهده این علایم سینوزیت، به ارزیابی فوری پزشکی نیاز دارید.
- علائم مزمن متعدد (که بیش از یک تا سه ماه طول بکشد) معمولاً علائم سینوزیت مزمن یا حاد است. برای درمان سينوزيت مزمن باید حتماً سریع به پزشک مراجعه کنید.
عفونت سینوسی به طور کلی بر اساس شرح حال و معاینه فیزیکی بیمار تشخیص داده می‌شود.
سینوزیت باکتریایی معمولاً با آنتی بیوتیک درمان می‌شود. درمان زودهنگام سینوزیت آلرژیک، ممکن است از عفونت سینوس باکتریایی ثانویه جلوگیری کند.
سینوس چیست؟
سینوس یک حفره توخالی و پر از هوا است. سینوس به آن حفره‌های توخالی اطلاق می‌شود که در جمجمه قرار دارند و توسط یک سوراخ باریک در استخوان (استیوم) به راه هوایی بینی متصل می‌شوند. به طور معمول همه سینوس‌ها از طریق دهانه به راه هوایی بینی باز می‌شوند. انسان‌ها دارای چهار جفت از این حفره‌ها هستند که هر کدام از آن‌ها نام مخصوص به خود را دارند. در ادامه به بررسی بیشتر این چهار سینوس می‌پردازیم.
نام سینوس‌ها:
- سینوس فرونتال (در پیشانی)
- سینوس ماگزیلاری (پشت گونه)
- سینوس‌های اتموئید (بین چشم‌ها)
- سینوس اسفنوئید (عمیق پشت اتموئید)
چهار جفت سینوس اغلب به عنوان یک واحد توصیف می‌شوند و “سینوس‌های پارانازال” نامیده می‌شوند. سلول‌های پوشش داخلی هر سینوس سلول‌های ترشح کننده موکوس، سلول‌های اپیتلیال و برخی سلول‌هایی هستند که بخشی از سیستم ایمنی بدن (ماکروفاژها، لنفوسیت‌ها و ائوزینوفیل‌ها) محسوب می‌شوند.
عملکرد سینوس‌ها شامل مرطوب کردن و گرم کردن هوای دمیده شده، عایق سازی ساختارهای اطراف (چشم‌ها، اعصاب)، افزایش تشدید صدا، و به عنوان بافر در برابر ضربه‌های صورت میباشد. سینوس‌ها وزن جمجمه را کاهش می‌دهند. اگر التهاب مانع از پاک‌سازی مخاط شود یا دهانه طبیعی سینوس‌ها را مسدود کند، التهاب ممکن است به یک عفونت باکتریایی تبدیل شود.
دلایل بیماری سینوزیت
عفونت سینوسی یا سینوزیت ممکن است در اثر هر چیزی که در ورود جریان هوا به داخل سینوس‌ها و تخلیه مخاط از سینوس‌ها اختلال ایجاد کند، ایجاد شود. منافذ سینوس ممکن است با تورم پوشش بافتی مجاور بینی مسدود شوند، به عنوان مثال با
- سرماخوردگی معمولی
- آلرژی
- محرک‌های بافتی مانند اسپری‌های بینی
- OTC کوکائین و دود سیگار
همچنین از دیگر علل سینوزیت می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
تومورها نیز در صورتی که نزدیک منافذ سینوس باشند، می‌توانند سینوس‌ها را مسدود کنند.
کم آبی بدن، بیماری، داروهای خشک کننده و کمبود رطوبت کافی می‌تواند باعث سینوزیت یا عفونت سینوس شود. تخلیه مخاط از سینوس‌ها همچنین می‌تواند با غلیظ شدن ترشحات مخاطی، کاهش هیدراتاسیون مخاط ناشی از بیماری (به عنوان مثال، فیبروز کیستیک) و داروهای خشک‌کننده (آنتی هیستامین‌ها) مختل شود.
سلول‌های اپیتلیال دارای الیاف مو مانند کوچکی به نام مژک هستند که برای کمک به خروج مخاط از سینوس‌ها به جلو و عقب حرکت می‌کنند. این مژک‌های کوچک ممکن است توسط بسیاری از عوامل تحریک کننده، به ویژه دود، آسیب ببینند. این می‌تواند از کمک به ترشح مخاط از سینوس‌ها جلوگیری کند و در نتیجه منجر به عفونت سینوسی یا سینوزیت شود.
مخاط راکد، محیطی را برای رشد باکتری‌ها، ویروس‌ها در داخل حفره‌های سینوسی فراهم می‌کند. علاوه بر این، خود میکروب‌ها می‌توانند انسداد سینوس را شروع و آن را تشدید کنند. شایع‌ترین سینوس‌های عفونی سینوس‌های ماگزیلاری و اتموئید هستند.
به ندرت، تضعیف سیستم ایمنی یا قربانیان صدمات متعدد در بلایایی مانند سونامی، طوفان، زلزله یا گردباد ممکن است قارچ‌ها را از خاک یا آب تنفس کنند. در نهایت، در عرض چند روز تا بیش از یک هفته، قارچ‌ها می‌توانند رشد کنند و خون رسانی به تقریباً هر نوع بافتی، به ویژه در بینی و چشم را قطع کنند. این عفونت‌ها اگرچه نادر هستند، اما جدی محسوب می‌شوند و می‌توانند کشنده باشند و نیاز به مراقبت‌های پزشکی و جراحی و عمل سينوزيت فوری دارند. عفونت قارچی ممکن است در ابتدا شبیه سینوزیت باکتریال رایج باشد، اما این بیماری به نام زیگومایکوز یا موکورمایکوزیس نامیده می‌شود.
انواع سینوزیت
سینوزیت ممکن است به چندین روش طبقه بندی شود، بهترین روش طبقه بندی آن، بر اساس مدت این بیماری (حاد، زیر حاد یا مزمن) و نوع التهاب آن (اعم از عفونی یا غیر عفونی) میباشد. همچنین اصطلاح رینوسینوزیت نیز به این معنی است که هم بینی و هم سینوس‌ها درگیر هستند.
عفونت حاد سینوس (سینوزیت حاد یا رینوسینوزیت حاد باکتریایی) معمولاً کمتر از 3-5 روز طول می‌کشد.
عفونت سینوس تحت حاد یک تا سه ماه طول می‌کشد.
سینوزیت مزمن نیز بیش از سه ماه به طول می‌انجامد. سینوزیت مزمن ممکن است به سینوزیت مزمن با پولیپ بینی یا بدون پولیپ بینی و یا سینوزیت قارچی آلرژیک تقسیم شود.
در این مورد، نکته‌ای که باید بدانید این است که هیچ توافق پزشکی درباره دوره‌های زمانی فوق وجود ندارد.
سینوزیت عفونی
سینوزیت عفونی معمولاً توسط یک عفونت ویروسی بدون عارضه ایجاد می‌شود. در مواردی نادر، رشد باکتری باعث عفونت سینوس می‌شود و عفونت قارچی سینوس بسیار نادر است. اشکال سینوزیت زیر حاد و سینوزیت مزمن معمولاً نتیجه درمان ناقص عفونت حاد سینوسی است.
سینوزیت غیر عفونی
سینوزیت غیر عفونی ناشی از عوامل محرک و شرایط آلرژیک است و از همان جدول زمانی کلی برای سینوزیت حاد، زیر حاد و مزمن پیروی می‌کند.
راه‌های تشخیص علت و درمان سینوزیت
عفونت سینوسی اغلب بر اساس شرح حال و معاینه پزشک تشخیص داده می‌شود. از آن جایی که مطالعات اشعه ایکس ساده روی سینوس‌ها ممکن است گمراه کننده باشد و روش‌هایی مانند سی تی اسکن و ام آر آی، که در تشخیص عفونت سینوسی بسیار حساس‌تر هستند، بسیار گران هستند و در اکثر مطب پزشکان در دسترس نیستند، اکثر عفونت‌های سینوسی را به راحتی نمی‌توان تشخیص داد. در ابتدا، سینوزیت را بر اساس یافته‌های بالینی در معاینه تشخیص داده و آن را درمان می‌کنند. این یافته‌های فیزیکی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- قرمزی و تورم مجاری بینی
- تخلیه چرک از مجاری بینی (علائمی که به احتمال زیاد از نظر بالینی عفونت سینوسی را نشان می‌دهد)
- حساسیت به ضربه زدن روی گونه‌ها یا ناحیه پیشانی سینوس‌ها
- تورم در اطراف چشم‌ها و گونه‌ها
گاهی اوقات، ترشحات بینی که ممکن است به تمایز بین سینوزیت عفونی و آلرژیک کمک کند، بررسی می‌شود. سینوزیت عفونی ممکن است سلول‌های تخصصی عفونت (سلول‌های پلی مورفونوکلئر) را نشان دهد در حالی که سینوزیت آلرژیک ممکن است گلبول‌های سفید تخصصی آلرژیک (ائوزینوفیل) را نشان دهد. در صورت مشکوک بودن به عفونت باکتریایی، پزشکان آنتی بیوتیک تجویز می‌کنند ولی نکته‌ای که باید به آن توجه داشته باشید این است که آنتی بیوتیک ها در برابر عفونت‌های ویروسی مؤثر نیستند.
اگر عفونت سینوسی به درمان اولیه پاسخ ندهد، ممکن است مطالعات عمیق‌تری مانند CT یا MRI انجام شود. در برخی موارد، سونوگرافی برای تشخیص عفونت سینوسی در زنان باردار استفاده شده است اما این روش به اندازه CT یا MRI دقیق نیست. رینوسکوپی یا آندوسکوپی، روشی برای مشاهده مستقیم پشت مجاری بینی با یک لوله فیبر نوری انعطاف‌پذیر کوچک میباشد که ممکن است برای مشاهده مستقیم منافذ سینوس و بررسی انسداد این منافذ توسط تورم یا رشد استفاده شود.
گاهی اوقات نیز ممکن است لازم باشد که یک آسپیراسیون با سوزن انجام شود تا مواد عفونی نمونه برداری شوند تا مشخص شود چه میکروبی واقعاً باعث سینوزیت شده است تا بتوان برای درمان سینوزیت اقدام کرد. نمونه برداری از مجاری بینی برای تعیین این که چه باکتری یا قارچی باعث عفونت سینوسی می‌شود روشی مفید است زیرا مجاری بینی معمولاً توسط باکتری‌های غیر عفونی کلونیزه می‌شوند. روش نمونه برداری با سوزن توسط متخصص گوش و حلق و بینی معمولاً زمانی انجام می‌شود که درمان‌های اولیه نتوانسته‌اند بیماری را کاهش دهند.
این روش به بی حسی موضعی برای به حداقل رساندن هرگونه ناراحتی نیاز دارد. برخی از بیماران حتی نیاز به بیهوشی عمومی دارند. در این روش درمان سینوزیت ، سینوس آسپیره می‌شود، محتویات آن برای کشت و رنگ آمیزی فرستاده می‌شود و سینوس ممکن است با محلول نمکی شسته شود. این روش از نظر فنی دقیق‌ترین راه برای تشخیص سینوزیت عفونی است.
علاوه بر آن، در بسیاری از موارد از آندوسکوپی سخت و انعطاف‌پذیر برای به دست آوردن مواد تشخیص بیماری از سینوس‌ها استفاده شده است. این اقدامات معمولاً توسط متخصص گوش و حلق و بینی و با بی حسی موضعی انجام می‌شود. گاهی ممکن است نیاز به آرام کردن بیمار باشد. برخی از محققان پیشنهاد می‌کنند که نمونه‌های آندوسکوپی با نمونه‌های به‌دست‌آمده از نمونه برداری سوزنی قابل مقایسه هستند.
عفونت‌های قارچی معمولاً با چنین روش‌های بیوپسی و برداشتن بافت توسط جراح یا با کشت قارچ و شناسایی میکروسکوپی توسط میکروبیولوژیست یا پاتولوژیست آموزش دیده برای شناسایی قارچ‌ها تشخیص داده می‌شوند. سینوزیت قارچی آلرژیک یک پاسخ التهابی به عناصر قارچی در حفره سینوس است و بر اساس ویژگی‌های تصویربرداری CT و همچنین شرح حال و معاینه فیزیکی قابل تشخیص میباشد.
انواع جراحی و عمل سينوزيت
֎ عمل سينوزيت: جراحی آندوسکوپی عملکردی سینوس (FESS)
در حال حاضر این روش، رایج‌ترین نوع عمل سينوزيت است. عمل سينوزيت را می‌توان به صورت سرپایی انجام داد. این کار با نگاه کردن به سوراخ بینی با آندوسکوپ بینی (تلسکوپی کوچک) برای دیدن داخل بینی و ورودی سینوس‌ها انجام می‌شود. سایر ابزارها از طریق همان سوراخ بینی برای انجام عمل سينوزيت استفاده می‌شوند.
֎ عمل سينوزيت: جراحی با هدایت تصویر FESS
این نوع عمل سينوزيت اغلب با یک سیستم هدایت تصویر انجام می‌شود که از اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT) برای کمک به جراح در شناسایی آناتومی و برداشتن کمی از بافت در صورت لزوم، استفاده می‌شود. این سیستم به جراح کمک می‌کند تا بداند چه زمانی به حاشیه سینوس نزدیک می‌شود و در نتیجه ایمنی را نیز بهبود می‌بخشد.
سایر روش‌های جراحی و عمل سينوزيت ممکن است برای مشکلات جدی سینوس استفاده شود، از جمله عمل سينوزيت Caldwell Luc و عمل سينوزيت آندوسکوپی قاعده جمجمه.
درمان سینوزیت توسط کدام پزشک انجام می‌شود؟
درمان سینوزیت در بسیاری از موارد توسط پزشک مراقبت‌های اولیه یا پزشک داخلی انجام می‌شود.
با این حال، مشورت با متخصص گوش و حلق و بینی (چشم، گوش، بینی و گلو) جهت درمان سینوزیت نیز عملی معمول است.
متخصص بیماری‌های عفونی و متخصص آلرژی یا ایمونولوژیست نیز می‌تواند برای درمان سینوزیت پزشک متخصص مناسبی باشد.
در برخی از عفونت‌های پیچیده سینوسی، ممکن است لازم باشد با یک جراح متخصص در جراحی و عمل سینوزیت، مشورت شود.
استفاده از بهترین آنتی بیوتیک برای سینوزیت
شرایطی وجود دارد که در آن آنتی بیوتیک ها برای از بین بردن عفونت‌های سینوسی مانند مبارزه با منابع باکتریایی عمل می‌کنند. اما زمانی که عفونت سینوسی به دلیل آلرژی، ویروس یا علل دیگر مانند نقص ساختاری سینوس‌ها ایجاد می‌شود، آنتی بیوتیک به کاهش علایم سینوزیت کمک نمی‌کند.
توجه داشته باشید که از آنتی بیوتیک برای سینوزیت نباید زیاد استفاده کرد. بسیاری از مردم به دلیل مصرف بیش از حد آنتی بیوتیک برای سینوزیت ، به مقاومت آنتی بیوتیکی دچار می‌شوند.
مقاومت آنتی بیوتیکی در بدن فرد زمانی رخ می‌دهد که داروهای آنتی بیوتیک دیگر برای درمان نوع خاصی از میکروب کارایی نداشته باشند. این مورد می‌تواند زمانی اتفاق بیفتد که باکتری‌ها در پاسخ به قرار گرفتن در معرض آنتی بیوتیک ها تغییر می‌کنند به طوری که آنتی بیوتیک ها دیگر به طور مؤثر در برابر باکتری‌ها عمل نمی‌کنند. به عارتی دیگر، باکتری‌ها در برابر آنتی بیوتیک ها مقاوم شده‌اند.
بنابراین، متخصصان آلرژی و سایر متخصصان توصیه می‌کنند که استفاده از آنتی بیوتیک ها را محدود کنید مگر این که:
علایم سینوزیت بیش از 7 تا 10 روز طول بکشد
علائم خاصی وجود داشته باشد که فرد را ملزم به استفاده از آنتی بیوتیک برای سینوزیت کند.
فرد تب داشته باشد (که ممکن است نشان دهنده عفونت باکتریایی باشد)
بهترین آنتی بیوتیک برای سینوزیت
زمانی ممکن است آنتی بیوتیک برای سینوزیت تجویز شود که علایم سینوزیت چنین درمانی را ایجاب کند. بهترین آنتی بیوتیک برای سینوزیت را می‌توانید در لیست زیر مشاهده کنید.
- آگمنتین (آموکسی سیلین/کلاوولانات)
- زیتروماکس (آزیترومایسین)
- لواکین (لووفلوکساسین): اگرچه این دارو اغلب به عنوان اولین خط مقاومتی برای درمان سینوزیت تجویز می‌شود اما عوارض جانبی جدی دارد و فقط باید به عنوان آخرین راه حل استفاده شود.
- سپترا (تری متوپریم-سولفامتوکسازول)
- آموکسیل (آموکسی سیلین)
درمان سینوزیت: سینوزیت مزمن
انواع داروی سینوزیت که ممکن است برای درمان سینوزیت مزمن در نظر گرفته شوند، عبارت‌اند از:
استروئیدهایی که روی پوشش بینی با استفاده از اسپری (مانند اسپری بینی بکلومتازون) یا قطره استفاده می‌شود برای درمان سینوزیت مزمن توصیه می‌شود. این مسئله به این دلیل است که این داروی سینوزیت به کاهش التهاب کمک می‌کنند. این داروها ممکن است برای یک دوره طولانی توصیه شود؛ به عنوان مثال، برای سه ماه. گاهی اوقات، اگر علائم سینوزیت مزمن شدید باشد، ممکن است یک دوره قرص استروئیدی خوراکی تجویز شود. گرچه باید توجه داشت که این داروهای سینوزیت، بیشتر احتمال دارد که منجر به ایجاد عوارض سینوزیت شوند.
دوره‌های طولانی‌مدت استفاده از آنتی‌بیوتیک برای سینوزیت (۳ تا ۴ هفته) گاهی اوقات مفید است، اما بهتر است پس از ارزیابی کامل توسط متخصص گوش، حلق و بینی تجویز شود.
در صورت ابتلا به عفونت قارچی سینوسی که بسیار نادر است، به داروی سینوزیت ضد قارچ نیاز است.
اگر علائم سینوزیت حاد در فرد مشاهده شود، داروهای سینوزیت که در زیر آمده است نیز می‌توانند کارساز باشند:
- مسکن‌هایی مانند پاراستامول یا ایبوپروفن معمولاً درد را کاهش می‌دهند. گاهی اوقات مسکن‌های قوی‌تری مانند کدئین برای مدت کوتاهی مورد نیاز است.
- گاهی اوقات از اسپری‌ها یا قطره‌های ضد احتقان بینی استفاده می‌شود. این اسپری‌ها و قطره‌ها را می‌توانید از داروخانه‌ها خریداری کنید. ممکن است آن‌ها برای مدت کوتاهی انسداد بینی را برطرف کنند ولی به این نکته نیز توجه داشته باشید که بیش از 5-7 روز نباید از اسپری یا قطره ضد احتقان استفاده کنید؛ اگر بیشتر از این مدت استفاده شوند، ممکن است باعث احتقان برگشتی بدتر در بینی شوند.
- کمپرس گرم که روی سینوس‌ها نگه داشته می‌شوند ممکن است به کاهش درد کمک کنند.
- محلول بینی نمکی ممکن است به رفع گرفتگی و انسداد داخل بینی کمک کند.
- اگر پزشک مشکوک باشد که میکروب‌ها (باکتری‌ها) باعث عفونت شده‌اند، گاهی اوقات ممکن است یک دوره کوتاه استفاده از آنتی بیوتیک برای سینوزیت را توصیه کند.
درمان سینوزیت در خانه
درمان سینوزیت در خانه و درمان عفونت‌های سینوسی شامل استفاده از داروهای بدون نسخه (OTC) مانند استامینوفن (تیلنول و غیره)، ضد احتقان‌ها و موکولیتیک‌ها است.
برای درمان سینوزیت در خانه می‌توان شستشوی بینی را با کیت نتی دیگ یا کیت شستشو (بیده بینی) در خانه انجام داد.
همچنین در بسیاری از موارد با تیترهایی همچون درمان قطعی سینوزیت با عسل و یا درمان گیاهی سینوزیت در خانه مواجه می‌شویم که ممکن است در مطالب آن‌ها نیز نکات مفیدی شرح داده شود ولی نکته‌ای که توجه به آن از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است این میباشد که قبل از هر اقدامی برای درمان سینوزیت ، با پزشک متخصص در این زمینه مشورت کنید.
ولی توجه داشته باشید که در برخی موارد، سینوزیت می‌تواند اورژانسی باشد که برای درمان آن باید سریعاً به پزشک متخصص مراجعه کنید. برای مثال، عفونت‌های قارچی نادر سینوس‌ها (به عنوان مثال، زیگومایکوزیس) اورژانس‌های پزشکی هستند.
عوارض سینوزیت که ممکن است در افراد مختلف به وجود بیاید شامل مننژیت، آبسه مغزی، استئومیلیت و سلولیت اربیتال است.
باید بدانید که هیچ واکسن قارچی برای جلوگیری از عفونت قارچی سینوسی وجود ندارد.
هزینه عمل سینوزیت
همان طور که در این مقاله خواندید، یکی از راه‌های درمان سینوزیت ، اقدام از طریق عمل سینوزیت میباشد که به نوعی جراحی محسوب می‌شود. هزینه عمل برای درمان سینوزیت می‌تواند به عوامل گوناگونی بستگی داشته باشد که از میان آن‌ها، مهم‌ترین موارد را می‌توان به صورت زیر لیست کرد:
- دستمزد پزشک برای درمان سینوزیت از طریق عمل جراحی
- شدت سینوزیت
- نوع سینوزیت
- هزینه کلینیک و بیمارستان
- نوع مواد مصرفی در عمل درمان سینوزیت
سخن پایانی
در این مقاله از مجموعه مقالات بلاگ رسمی دکتر احمدعلی رجب پور، به بررسی سینوزیت و روش‌های درمان سینوزیت پرداختیم و نکات ویژه در این زمینه را نیز شرح دادیم. شما می‌توانید برای مشاوره در زمینه درمان سینوزیت، با دکتر احمدعلی رجب پور از طریق این لینک ارتباط بگیرید.
